Monteverde
Door: A.R.Pardoen
Blijf op de hoogte en volg Angelica
04 December 2017 | Costa Rica, Monteverde
Gegroet edele lieden,
Nadat ik vanuit Drake Bay was gevlucht had Eefje voor mij een schoon hotel met warm water geboekt in Sierpe.
Ik denk dat ik wel een eeuwigheid onder die douche heb gestaan.
Vanuit Sierpe ben ik door gegaan naar Monteverde, een prachtige plaats vol groen in de bergen.
Het hostel is schoon, het water koud en aan de lichtknopjes mag je niet komen want anders sta je onder stroom.
De eerste dag heb ik rustig rondgesnuffeld en een aantal tours geboekt. Ik ben aan een kabelbaan over het regenwoud gevlogen, heb door een tuin vol kolibries gewandeld en heb een prachtige paardrijtocht door de bergen van 4,5 uur gemaakt.
Foto’s zullen later volgen, gezien deze allemaal op mijn camera staan.
Helaas werd ik op de tweede dag door een hond in mijn slechte been gebeten (gelukkig niks ernstigs) maat moest ik ivm rabiës toch naar het ziekenhuis. Ook weer meegemaakt.
Na een grondige schoonmaak vroeg de arts bezorgd of ik al lang zoveel pijn had toen ze mijn enkel bevoelde. Enigszins verbaasd dat ze dat zo snel door had legde ik uit wat er met mijn voet aan de hand was.
Vervolgens verordoneerde de dame van 3 turven hoog mij om mijn broek uit te trekken, terwijl ze met een spuit aan kwam gelopen die je normaal alleen in hele oude films ziet........
Het resultaat was verbluffend, binnen enkele minuten deden mijn enkel en voet voor het eerst in maanden geen pijn meer.
Ze legde uit dat mijn spieren en vooral pezen niet alleen zeer geïrriteerd waren (zoals ik dacht) maar ook ontstoken.
Vervolgens verklaarde ze mij voor gek (ik dacht even dat ze mij een bestraffende tik op mijn achterhoofd zou geven) toen ze hoorde wat ik nog allemaal wilde gaan doen.
Zodra ik wegliep uit het ziekenhuis realiseerde ik mij pas door de afwezigheid van de pijn, hoeveel last ik er eigenlijk wel niet van heb gehad al die tijd.
Op de vlakke Hollandse straten was het al geen pretje, maar kruipend door de modder en de jungle al helemaal niet natuurlijk.
Cuba was cultureel en architectonisch zeer bijzonder. Costa Rica is echter waarschijnlijk één van de mooiste plekken qua natuurschoon waar ik ooit ben geweest. Alles is hier zo groen, zo overdadig en zo puur, dat simpelweg om je heen kijken in de bus al een plezier is.
Maar de reis is vreselijk zwaar geweest, de uitdagingen enorm en de pech ook niet al te gering. Al deze dingen bij elkaar genomen plus het feit dat ik de helft van wat ik wil, niet kan doen door mijn voet, heb ik besloten een maand eerder naar huis te komen.
Het was niet wat ik van tevoren had bedacht, maar het is goed geweest zo. Ik heb niks meer aan mijzelf te bewijzen en dat geeft mij meer rust dan ik ooit eerder heb gehad.
De vlaggetjes op mijn wereldkaart zeggen vrij weinig over mijn persoonlijke ontwikkeling, hooguit hoeveel kilometers ik ervoor heb moeten afleggen om tot die conclusie te komen
Nadat ik vanuit Drake Bay was gevlucht had Eefje voor mij een schoon hotel met warm water geboekt in Sierpe.
Ik denk dat ik wel een eeuwigheid onder die douche heb gestaan.
Vanuit Sierpe ben ik door gegaan naar Monteverde, een prachtige plaats vol groen in de bergen.
Het hostel is schoon, het water koud en aan de lichtknopjes mag je niet komen want anders sta je onder stroom.
De eerste dag heb ik rustig rondgesnuffeld en een aantal tours geboekt. Ik ben aan een kabelbaan over het regenwoud gevlogen, heb door een tuin vol kolibries gewandeld en heb een prachtige paardrijtocht door de bergen van 4,5 uur gemaakt.
Foto’s zullen later volgen, gezien deze allemaal op mijn camera staan.
Helaas werd ik op de tweede dag door een hond in mijn slechte been gebeten (gelukkig niks ernstigs) maat moest ik ivm rabiës toch naar het ziekenhuis. Ook weer meegemaakt.
Na een grondige schoonmaak vroeg de arts bezorgd of ik al lang zoveel pijn had toen ze mijn enkel bevoelde. Enigszins verbaasd dat ze dat zo snel door had legde ik uit wat er met mijn voet aan de hand was.
Vervolgens verordoneerde de dame van 3 turven hoog mij om mijn broek uit te trekken, terwijl ze met een spuit aan kwam gelopen die je normaal alleen in hele oude films ziet........
Het resultaat was verbluffend, binnen enkele minuten deden mijn enkel en voet voor het eerst in maanden geen pijn meer.
Ze legde uit dat mijn spieren en vooral pezen niet alleen zeer geïrriteerd waren (zoals ik dacht) maar ook ontstoken.
Vervolgens verklaarde ze mij voor gek (ik dacht even dat ze mij een bestraffende tik op mijn achterhoofd zou geven) toen ze hoorde wat ik nog allemaal wilde gaan doen.
Zodra ik wegliep uit het ziekenhuis realiseerde ik mij pas door de afwezigheid van de pijn, hoeveel last ik er eigenlijk wel niet van heb gehad al die tijd.
Op de vlakke Hollandse straten was het al geen pretje, maar kruipend door de modder en de jungle al helemaal niet natuurlijk.
Cuba was cultureel en architectonisch zeer bijzonder. Costa Rica is echter waarschijnlijk één van de mooiste plekken qua natuurschoon waar ik ooit ben geweest. Alles is hier zo groen, zo overdadig en zo puur, dat simpelweg om je heen kijken in de bus al een plezier is.
Maar de reis is vreselijk zwaar geweest, de uitdagingen enorm en de pech ook niet al te gering. Al deze dingen bij elkaar genomen plus het feit dat ik de helft van wat ik wil, niet kan doen door mijn voet, heb ik besloten een maand eerder naar huis te komen.
Het was niet wat ik van tevoren had bedacht, maar het is goed geweest zo. Ik heb niks meer aan mijzelf te bewijzen en dat geeft mij meer rust dan ik ooit eerder heb gehad.
De vlaggetjes op mijn wereldkaart zeggen vrij weinig over mijn persoonlijke ontwikkeling, hooguit hoeveel kilometers ik ervoor heb moeten afleggen om tot die conclusie te komen
-
05 December 2017 - 09:52
Anna:
Kunnen we de honden weer samen uitlaten, want dat mis ik wel!!!!!!!!
Geniet nog van je laatste dagen. Xx -
05 December 2017 - 12:29
Krista:
Ik dacht daar gisteren nog aan, dat je wellicht wel eerder naar huis zou willen! Je mag trots zijn op wat je allemaal wel hebt gedaan!
Tot snel xxx -
05 December 2017 - 13:36
Herman:
Veel ervaringen rijker en een aantal illusies armer.
Prima score en tot gauw! Xxx -
06 December 2017 - 16:08
Angelica Rose Pardoen:
5 december 2017 20:15 | Door: Angelica Rose Pardoen
@ Anna; Dat mis ik ook, gaan we zeker doen xx
@ Krista: Wat scherp van je! En dank je wel xx
@ Herman: Ik doe het ervoor Xx -
19 December 2017 - 20:48
Tante Toni En Oom Berend:
wat jammer dat het zo gelopen is. Eerder terug naar Nederland is in dit geval verstandig. Sterkte met alles. Je bent in ieder geval veel ervaringen rijker.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
